O jezeru i nama

Jezero Rakina bara prostiralo se na površini od blizu 2 ha i predstavljalo je jedino kraško jezero (vrtaču) sa zaglinjenim dnom na teritoriji grada Beograda. Napajalo se prirodnim atmosferskim padavinama i sa obližnjeg izvora. Nalazeći se u tzv. merokarstu okoline Beograda, ono je predstavljalo izuzetan primer geonasleđa Srbije. Do nedavno je u celosti bilo isušeno i prekriveno trskom i rogozom.

Glavni razlozi propadanja Rakine bare bili su direktno izlivanje otpadnih voda u basen jezera, nedovoljno napajanje iz prirodnog vodoizvorišta u neposrednoj blizini (zatrpavanje izvora i potoka šutom, lišćem i granama, odnosno rasipanje vode čitavom dužinom njegovog toka), eutrofikacija, kao i prirodno propuštanje vode kroz drenažnu mrežu krečnjaka koji se nalazi ispod glinovitog i peskovitog tla. Danas nema značajnih ispusta otpadnih voda u jezero, a obezbeđen je uliv od 50 l čiste izvorske vode u minuti (3,6 m3 na sat ili 72 m3 dnevno). Voda iz potoka trenutno otiče u jednu manju vrtaču neposredno otvorenu uz obalu jezera.

Krajem 2019. godine grupa entuzijasta iz naselja pokreće akciju, najpre čišćenja potoka i obale nekadašnjeg jezera, a kasnije i košenja, to jest čišćenja samog korita. U nekim akcijama je učestvovalo više od pedeset osoba. Tokom 2020. godine formirano je udruženje građana Eko-patrola Sremčica koje je uspelo da prikupi sredstva za postupak izmuljivanja centralnog dela basena. Ta akcija je i sprovedena u delo tokom decembra i januara meseca za nama. Organizovan je rad bagera i buldožera koji su napravili iskop od blizu 10000 m3 zemlje koja je iskorišćena za formiranje šetališta unutar granica katastarske parcele. Tim postupkom gabarit jezera je sužen za nekih 10 m, što se može smatrati zanemarljivim kada se pogleda očišćena površina. Takođe, u centralnom delu jezera napravljen je iskop sa spuštanjem od 1,5 m ispod starog nivoa tla. Na taj način nije ugrožen vodonepropusni deo tla, a dobijena je značajna osnova za dalju akumulaciju vode.